بررسی تأثیر سه محلول ضدعفونی‏کننده Septisurface، D.D.S.H و H2O2 بر آلودگی سطوح یونیت بخش ترمیمی دندانپزشکی

مقدمه: با توجه به گزارش‌هایی که از آلودگی یونیت‌های دندانپزشکی، عوارض شناخته شده آن و اهمیت ضدعفونی سطوح دندانپزشکی مطرح است و به منظور مقایسه ضدعفونی‏کننده‌های رایج در ایران، تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر سه محلول ضدعفونی‏کننده جدید بر آلودگی سطوح یونیت دندانپزشکی در بخش ترمیمی واحد دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران انجام شد. مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر با طراحی تجربی بر روی 9 یونیت بخش ترمیمی انجام گرفت. در این تحقیق ابتدا پیش از ضدعفونی نمونه‏گیری به صورت کاملاً تصادفی انجام و سپس سطوح مورد آزمایش به وسیله یکی از محلول‌های سپتی سورفیس (Septisurface)، آنیوس (D.D.S.H) و بایوسانی تایزر (H2O2) فعال شده ضدعفونی شد. سپس در سه زمان نمونه‌برداری انجام و تعداد کلنی‌های رشد‌ یافته شمارش گردید. باکتری‌های باقیمانده بعد از ضدعفونی به کمک تست‏های اختصاصی شناسایی شدند. داده ها با استفاده از آزمون t زوجی و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شد (05/0α=). یافته‌ها: این تحقیق نشان داد تمامی نمونه‌ها پیش از ضدعفونی دارای آلودگی باکتریایی بودند. استافیلوکوکوس اورئوس بیشترین فراوانی و استرپتوکوکوس پیوژن کمترین فراوانی را داشتند. این تحقیق نشان داد اختلاف معنی‌داری بین تعداد کلنی‌های باکتریایی قبل و بعد از ضد‌عفونی با هر یک از سه محلول ضد‌عفونی‏کننده وجود دارد (001/0>P)، ولی اختلاف معنی‌داری بین خاصیت ضدعفونی کنندگی سه محلول سپتی سورفیس، آنیوس و بایوسانی تایزرفعال شده برای باکتری‏های گرم مثبت نسبت به هم وجود ندارد (05/0